วันเสาร์ที่ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2555

ทำไมทำงานหรืออาชีพเสริมแล้วไม่รวยสักที?


สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาไขข้อข้องใจว่าทำไมพวกเราทำงานแทบตายหรือทำอะไรก็แล้วแต่ มันไม่รวยหรือไม่ประสบความสำเร็จสักทีคือตัวผมได้อ่านหนังสืออยู่เล่มหนึ่งชื่อว่า "ไอ้แป๊ก" หนังสือเล่มนี้ได้บอกเหตุผลว่าทำไมคนเราถึงไม่ประสบความสำเร็จในชีวิตสักทีโดยแบ่งออกมาได้ 5 ข้อซึ่งพอผมอ่านไปแล้วผมรู้สึกว่าบทความนี้จะเป็นประโยชน์เตือนใจผู้อ่านหลายๆท่านๆที่ได้อ่านบทความที่ผมกำลังจะเขียนต่อไปนี้ว่าท่านได้มาอยู่ใน 5 ข้อที่ผมเขียนไว้หรือปล่าว...แล้วจริงไหมที่ชีวิตท่านยังไม่ประสบความสำเร็จสักที ผมจะมาสรุปย่อๆสั้นๆแต่ได้ใจความให้ทุกท่านได้อ่านกันนะครับ

1.ไม่รู้ว่า...ชีวิตลิขิตได้
ในข้อนี้เขาบอกว่า คนส่วนใหญ่ที่เกิดมาชอบโทษฟ้า...โทษฝน...ว่าตัวเองนั้นเกิดมาจน..ไม่มีวาสนา..เรียนไม่เก่ง..เกเร..โทษว่าพ่อแม่ไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้โทษไปเรื่อย..แต่คุณเคยมองย้อนกลับมาดูตัวคุณเองไหมครับว่าคุณยังไม่เคยโทษตัวเองเลยแปลกนะผมว่าคนที่อยู่ในข้อที่ 1 มักหาเหตุผลต่างๆนาๆมาให้ตัวเองจน จริงไหมครับ? แต่ไม่เคยมีใครหาเหตุผลมาทำให้ตัวเองรวยเลย มีแต่บอกว่า "ผมมันไม่เก่ง ผมมันโง่ ผมมันไม่มีเวลา นู้นนี่นั่นไปเรื่อย" แบบนี้เขาเรียกว่าหาเหตุผลมาให้ตัวเองจนครับ...ใช่ครับคุณบอกว่าคุณไม่เก่งคุณจนคุณพูดไม่เป็นแต่ผมจะบอกว่าชีวิตคนเราลิขิตได้ถ้าเราเลือกที่จะลงมือทำครับ เขาบอกว่าถ้าคุณคิดแบบไหนชีวิตคุณก็จะเป็นแบบนั้นถ้าคุณคิดที่จะรวยคุณก็จะรวยครับแต่ไม่ใช่คิดอย่างเดียวนะครับต้องลงมือทำด้วยครับ..ถ้าคุณยังคิดแบบเดิมๆอยู่...พอมีพอกินอดๆอยากๆ...ชีวิตคุณก็จะได้แบบที่คุณคิดนั่นล่ะครับถึงพ่อแม่คุณจะทำนาทำไร่แต่ผมจะบอกว่าความจนไม่ได้ถ่ายทอดกันทางพันธุกรรมครับคนที่เขาแย่ยิ่งกว่าคุณแต่สู้ชีวิตจนประสบความสำเร็จมีให้เห็นก็เยอะ...แล้วคุณล่ะ?..ยังจะหาเหตุผลมาทำให้ตัวคุณจนอีกไหมล่ะครับ?
2.ทำแต่สิ่งที่ชอบ...สิ่งที่ถนัด
ผมจะบอกว่าข้อนี้วัยรุ่นไทยเป็นกันเยอะมากครับทำแต่สิ่งที่ชอบสิ่งที่ถนัดมันไม่ผิดหรอกครับ...แต่คุณต้องดูด้วยว่าทำแล้วมันทำใหชีวิตคุณประสบความสำเร็จไหมอย่าทำแค่เพียงตามกระแส ผมจะยกตัวอย่างให้ดูนะครับ บางคนบอกผมว่าพี่ค่ะๆ..หนูชอบเล่น เทนนิส ถ้าคุณอยากเล่นเทนนิสจริง คุณต้องเอาจริงเอาจังครับ...เล่นให้เป็นอาชีพให้ได้อย่าง ภราดร แต่คนส่วนใหญ่เล่นเพราะตามกระแสไงครับชีวิตเลยไม่ประสบความสำเร็จบางคนจบมาหลายปีแล้ว...จนทุกวันนี้...ยังไม่ทำมาหากินรอแต่สมัครประกวด AF สมัครมา3-4รอบแล้ว นี่แหละครับเด็กไทยทำอะไรตามกระแสพอหมดกระแสนี้ก็หันไปทำอย่างอื่นที่เป็นกระแสใหม่แทนแล้วก็มาบอกว่าหนูชอบหนูถนัดแต่ไอคำว่าชอบคำว่าถนัดมันต้องจริงจังครับทำจนเป็นอาชีพได้นั่นแหละครับคุณถึงจะประสบความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตถ้าชอบเล่นบอลก็ต้องฝึกซ้อมให้ติดสโมสรให้ได้ต้องเป็นนักบอลอาชีพให้ได้นั้นแหละครับคุณถึงจะประสบความสำเร็จผมเชื่อว่าหลายๆคนคงตรงกับข้อนี้ทำแต่สิ่งที่ชอบสิ่งที่ถนัด...ถ้าทำแล้วมันไม่รวยอย่าไปทำครับเพราะมีคนคิดแบบคุณเยอะแล้วสุดท้ายคุณก็จะเป็นประชากรส่วนใหญ่ในประเทศที่พออายุ 30 แล้วยังแบมือขอเงินพ่อขอเงินแม่ใช้อยู่น่าอายไหมครับ?..
3.ไม่ยอมเปลี่ยนแปลง
 ข้อนี้ผมว่าคนส่วนใหญ่เป็นกันเยอะเลยมักมีคนบอกกับผมว่า "ก็ชีวิตกรุเป็นอย่างนี้ กรุเป็นของกรุอย่างนี้"ผมก็จะบอกว่าถูกครับชีวิตคุณเป็นของคุณอย่างนี้ ชีวิตคุณถึงมาได้แค่นี้ไง ไม่ลูกจ้างก็กรรมกรไงครับ ผมอาจจะพูดแทงใจดำใครบางคนนะครับแต่มันเป็นเรื่องจริงในสังคมไทย จงจำเอาไว้นะครับ ณ วันแรกที่คุณเรียนจบก้าวแรกที่ก้าวออกจากมหาลัยวันนั้นแหละครับสิ่งที่คุณเรียนมาจะล้าหลังทันทีเพราะโลกมันเปลี่ยนไปทุกวินาทีไงครับ ถ้าวันนี้คุณยังไม่เปลี่ยนตัวเองเพื่อนผมหลายๆคนทุกวันนี้ยังขี้เกียจอยู่เลยนอนตื่น..เที่ยง..ตื่นบ่าย..นอนแข่งกับแมวจนแมวยังยอมแพ้อ่ะครับ..ผมจะบอกว่าถ้าคุณรวยแล้วขี้เกียจมันไม่ผิดหรอกครับแต่ถ้าจนแล้วขี้เกียจชีวิตหายนะแน่นอนครับถ้ายิ่งคุณยุบง่าย...ยวบง่าย...ง้องแง้ง...เหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ...ไม่สู้..ไม่เอาจริง..แล้วยิ่งไม่พัฒนาตัวเองให้ทันต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกด้วยแล้ว อนาคตคุณลำบากแน่นอนครับ...
4.อยู่ในกติกาที่ไม่มีทางชนะ...
ข้อนี้เหมาะสำหรับเตือนสติใครหลายๆคนที่เป็นลูกจ้างครับ ในชีวิตจริงมีกติกาที่ทำให้ชีวิตเราไม่ประสบความสำเร็จอยู่ด้วยนะครับแต่คนส่วนใหญ่ไม่รู้หรอกครับผมจะเล่าเรื่องให้ฟังหนึ่งเรื่องนะครับวันนั้น...ผมได้นั่งรถแแท็กซี่เพื่อที่จะกลับบ้าน...พอนั่งเสร็จก็คุยกัน...ผมก็ถามว่าลุงครับลุงอายุเท่าไหร่...ขับรถแท็กซี่มากี่ปีแล้วครับ...ลุงตอบว่า "อายุ47...ขับแท็กซี่มา 17 ปีแล้ว...ขับมาตั้งแต่อายุ 30 ขยันมากขับทุกวันไม่เคยหยุด... วันๆทำแต่งานไม่เที่ยวไม่กินเหล้าไม่เล่นการพนัน..."ด้วยความอยากรู้ส่วนตัวผมก็ถามไปว่าเดือนๆหนึ่งถ้าลุงขับเต็มที่เลย..จะได้เงินเดือนเดือนล่ะเท่าไหร่?ลุงตอบว่า"พ่อหนุ่มเอ๊ย...ขับแท็กซี่เนี่ยนะถ้าขับจริงๆก็ 2 กะ ไม่กินเหล้าไม่เล่นการพนันลุงว่ามีรายได้เดือนล่ะไม่ต่ำกว่า 30,000 ว่ะ..."ผมตกใจเลย ขับแท็กซี่เนี่ยนะเดือนล่ะ 30,000 บาท หูยยย...เยอะจริงๆบางคนจบปริญญาโทมาเงินเดือนยังไม่ถึง 30,000 บาทเลย ผมก็เลยถามต่อว่าถ้าเดือนไหนลุงอยากได้ 60,000 ลุงจะทำไงล่ะ ลุงแกโมโหเลย..หันมาด่า"ไอห่ากรุขับได้ทีล่ะคัน....ถ้ามิงอยากได้ 60,000 มิงก็ต้องขับทีล่ะ 2 คัน" เห็นหรือยังล่ะครับทุกวันนี้เราอยู่ในกฏกติกาที่ล็อกมาแล้วอย่างเช่นถ้าคุณมีเงินเดือนสูงสุดเดือนละ 60,000 ถ้าอยากได้เดือนล่ะ 120,000 จะทำยังไงล่ะครับ..คนที่เป็นลูกจ้างส่วนใหญ่มักจะเจอกับกติกาข้อนี้..ชีวิตจึงไม่รวยหรือไม่ประสบความสำเร็จยังไงล่ะครับถ้าอยากรวยต้องไม่เป็นลูกจ้างครับไม่ใช่ว่าเป็นลูกจ้างไม่ดีนะครับแต่เพียงแค่เป็นแล้วมันไม่รวยเท่านั้นเองครับ...
5.ไม่มีเวลานึกถึงอนาคต...
คุณว่าอนาคตสำคัญแค่ไหนครับ คนส่วนใหญ่มักจะบอกว่าอนาคต..สำคัญมากแต่คุณเชื่อไหมล่ะครับว่าไอคนส่วนใหญ่นี่แหละที่ไม่มีเวลานึกถึงอนาคตผมจะถามว่าทุกวันนี้คุณมีเวลาลงรายละเอียดกับมันหรือปล่าว...? เปล่า...แค่คิดถึงอนาคตเฉยๆแต่ไม่มีเวลาลงรายละเอียดไม่รู้ว่าจะต้องทำอะไร...ทำยังไง...เริ่มต้นเมื่อไหร่...ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกที่ปลายทางชีวิตคนเรามันถึงไม่เท่ากันครับ...ผมมักจะเจอคำตอบยอดฮิตเลยว่า..ยุ่ง...ไม่ว่าง...ไม่มีเวลา...ผมจะบอกว่าถ้าคุณยังไม่มีรายได้เดือนล่ะ 100,000 อย่าริอาจใช้คำว่า ยุ่ง ครับคนส่วนใหญ่ยุ่งอยู่แต่กับอะไรไม่รู้ที่ไม่ทำให้ชีวิตรวยขึ้นหรือประสบความสำเร็จจนไม่มีเวลาวางแผนอนาคต หรือพูดง่ายๆยุ่งอยู่กับงานที่ไม่ทำให้รวยจนไม่มีเวลาวางแผนอนาคตครับผมเคยถามเพื่อนหลายคนนะว่าจบไปจะทำอะไรว่ะมันตอบว่าไงรู้ไหม"เรียนจบแล้วค่อยว่ากัน..."ถ้าคุณหรือใครหลายๆคนยังคิดแบบนี้อยู่ไม่มีเวลาเตรียมตัวมันก็เหมือนกับนักบอลขาดซ้อมแหละครับไม่ฝึกซ้อมไม่เตรียมการสุดท้ายก็จะโดนขายทิ้งครับชีวิตคุณหายนะแน่นอนครับถึงเวลาแล้วมาวางแผนอนาคตและลงมือทำกันได้แล้วครับ...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น